LCD یا پلاسما ؟ کدوم بهتره؟

یشتر از نود درصد تلویزیون‌های دیجیتال امروزی با استفاده از فناوری‌های ال‌سی‌دی یا پلاسما ساخته می‌شوند. یکی از نکاتی که شاید برای بسیاری از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقیق این دو فناوری با یکدیگر است. مخصوصاً اگر شما تمایل به خرید مدل‌هایی با اندازه بزرگ‌تر از چهل اینچ را داشته باشید، خواهید دید که هر شرکتی معمولاً هم مدل ال‌سی‌دی و هم مدل پلاسما را در آن اندازه تولید کرده است. سعی می‌کنیم در این مقاله تا حدودی تفاوت‌های ال‌سی‌دی و پلاسما را با یکدیگر مقایسه و مزایا و معایب هر یک را بررسی کنیم.

تفاوت در کیفیت تصاویر

هر دو فناوری وضوح‌های بالا را پشتیبانی می‌کنند، با این تفاوت که در ال‌سی‌دی‌هایی با اندازه کوچک هم امکان ایجاد وضوح‌های بالا بیشتر وجود دارد. در پلاسما وضوح‌هایی همانند 1080p تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی که در ال‌سی‌دی حتی در مدل‌های 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید (برنده: ال‌سی‌دی/ پلاسما).

‌زاویه دید

یکی از مشکلات ا‌ل‌سی‌دی که پاشنه آشیل آن‌ها به شمار می‌رفت، زاویه دید بود. وقتی شما از کناره‌ها یا بالا و پایین به تصویر تلویزیون نگاه می‌کردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.

این مسئله اکنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید  178 درجه (89 درجه از هر طرف) در بازار بیابید. در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مسئله کمتر وجود دارد و ساخت مدل‌هایی با زاویه دید بیشتر در آن‌ها راحت‌تر است. بنابراین در این مورد هم فعلاً پلاسما برنده است (برنده: پلاسما).

‌عمق تصویر

به خاطر فناوری ساخت (به خصوص وقتی شما از تصاویر HD برای پخش استفاده می کنید)، نتیجه حاصل روی پلاسما سه بعدی و عمیق‌تر به نظر می‌آید. تصاویر در تلویزیون‌های ال‌سی‌دی اندکی تخت‌تر به نظر می‌رسند. هرچند این مسئله هم تا حدی به سلیقه و البته مدل تلویزیون بستگی دارد (برنده: پلاسما).

‌روشنایی تصویر

همان‌طور که در بالا اشاره شد، در ال‌سی‌دی از یک منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده می‌شود که می‌توان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار دارد، کم یا زیاد کرد. در صورتی که در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید می‌کند. به همین خاطر در محیط‌های پرنور و در فضای آزاد ممکن است دیدن تصاویر تلویزیون‌ها پلاسما اندکی سخت‌تر باشد. به همین جهت اکثراً از ال‌سی‌دی به عنوان تلویزیون‌های تبلیغاتی  یا در محیط‌های پر نور استفاده می‌کنند (برنده: ال‌سی‌دی).

تفاوت در امکانات

Burn-In

یکی از مشکلات پلاسما امکان ایجاد Burn-In در تلویزیون است. به این معنی که اگر یک تصویر ثابت برای مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون باقی باشد، ممکن است شبحی از آن تصویر همواره باقی بماند. البته از آن جایی که تصاویر تلویزیون معمولاً متحرک‌اند، این مسئله بیشتر در مورد آرم‌های شبکه‌های تلویزیونی در گوشه‌ها اتفاق می‌افتد.

البته Burn-In با پیشرفت فناوری ساخت دیگر یک معضل نیست و بسیاری از تولیدکنندگان در تلویزیون‌های خود این مسئله را با قرار دادن امکاناتی همانند Anti-Burn برطرف کرده‌اند. در ال‌سی‌دی ها هم مسئله پیکسل سوخته همانند صفحه‌نمایش‌های ال‌سی‌دی وجود دارد، ولی به علت اندازه بزرگ‌تر تلویزیون نسبت به صفحه‌نمایش، حرکت و تغییر رنگ دائم و همچنین فاصله دورتری که شما از تلویزیون قرار می گیرید، حتی در صورت وجود چند عدد از آن‌ها چندان آزار‌دهنده نخواهند بود (برنده: هرچند با پیشرفت فناوری ساخت این مسئله مدام در حال کمتر شدن است، ولی به هر صورت برنده ال‌سی‌دی است که اساساً این مشکل را ندارد).

‌پخش تصاویر با حرکت سریع

در ال‌سی‌دی‌ها برخلاف پلاسما مشکل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌کشد تا ال‌سی‌دی بتواند یک فریم را جایگزین فریم قبلی کند. این مسئله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری که دارای صحنه‌هایی با حرکت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مسئله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی کمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت کمتر شده است. پلاسما به خاطر فناوری خاص خود اساساً این مشکل را ندارد (برنده: پلاسما).

‌امکان استفاده در ارتفاع

تغییر ارتفاع در کار ال‌سی‌دی‌ها اختلالی ایجاد نمی‌کند. به همین خاطر است که شرکت‌های هواپیمایی در هواپیماهای خود از ال‌سی‌دی استفاده می‌کنند.

در ارتفاع‌های بالاتر از 6500 پا کم شدن فشار هوا باعث ایجاد نویز در تلویزیون‌های پلاسما می‌شود که ممکن است چندان مورد پسند نباشد. به همین خاطر در ارتفاع‌های بالا سعی می‌شود از تلویزیون‌های ال‌سی‌دی استفاده شود (برنده: ال‌سی‌دی).

‌طول عمر

یکی از نکاتی که سازندگان ال‌سی‌دی تبلیغ می‌کنند، طول عمر آن‌ها است که تا حدود شصت هزار ساعت کار می‌کند. در واقع طول عمر ال‌سی‌دی مدت زمانی است که میزان نور پس زمینه آن‌ها به نصف کاهش پیدا کند.

در پلاسما به خاطر این‌که وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این کار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند.

در مدل‌های جدید پلاسما هم سازندگان معمولاً طول عمر شصت هزار ساعت را تبلیغ می‌کنند (برنده: بستگی به مدل، شرکت سازنده و کیفیت ساخت هردو می‌توانند برنده باشند).

‌اندازه

ساخت پلاسما در اندازه‌های کوچک چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای 42 اینچ مشاهده می‌کنید. برعکس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود (برنده: در این مورد هم با توجه به خصوصیات هر دو مدل برنده‌اند).

‌مصرف توان

ال‌سی‌دی به خاطر منبع نور جداگانه‌ای که دارد، برای تولید نور انرژی زیادی صرف نمی‌کند. در صورتی که پلاسما انرژی بیشتری می‌طلبد که معمولاً  دو برابر ال‌سی‌دی است. به همین خاطر اگر مصرف انرژی اهمیت زیادی برای شما دارد، ال‌سی‌دی برنده است (برنده: ال‌سی‌دی).

‌برنده نهایی

به نظر می‌رسد که هر دو رقیب در امتیازها با هم مساوی هستند. در دنیای واقعی نیز شرایط به همین گونه است و با قطعیت نمی‌توان گفت که کدام‌یک بر دیگری برتری دارد. اگر به دنبال یک تلویزیون خانگی هستید، LCD گزینه بهتری است. اصولاً تلویزیون‌های پلاسما برای مصارف خانگی ساخته نشده‌اند. اما اگر دنبال یک تلویزیون با اندازه بزرگ و کیفیت عالی برای یک سالن کنفرانس، سالن‌های عمومی و سالن بزرگ خانه خود می‌گردید، پلاسما را توصیه می‌کنیم. اولویت‌های شما تعیین می‌کند که از کدام یک استفاده کنید و کدام یک بر دیگری برتری دارد.

منبع: نشریه عصر شبکه